১৪ ফেব্ৰুৱাৰী, ২০১৩

এওঁ আৰু প্ৰাপ্তিক স্কুলত নমাই মই পালোগৈ বান্ধবীৰ ঘৰ ৷ তাৰ পৰা দুয়ো ৰাওনা হ’লো সোনাপুৰ অভিমুখে ৷
আধা বাটত ক’লো,‘আজি প্ৰথমবাৰৰ বাবে ভেলেন্টাইচ ডেত ওলাই আহিছো ৷’
বান্ধবীয়েও হাঁহি মাৰি ক’লে,‘অ অ ময়ো ৷’
স্প্ৰীং ভেলী ৰিজৰ্ট, ডেকা চাং ৰিজৰ্ট, ব্ৰহ্মপুত্ৰ জাংগল ৰিজৰ্ট পাৰহৈ প্ৰায় ডেৰ কিলমিটাৰমান আগুৱাই গাড়ীখন জংঘলৰ মাজৰ ওখোৰা-মোখোৰা বাটটোত একাষৰীয়া কৰি ৰখাই দিলো ৷ তাৰ পৰা দুয়ো খোজ কাঢ়িবলৈ আৰম্ভ কৰিলো ৷ দুটা কেকুৰী পাৰ হৈয়ে চকুত পৰিল আমাৰ গন্তব্য স্থান ৷ এটা স্বপ্নৰ অনুস্থান – Treasured Wheels.  

ট্ৰেজাৰড হুইলছ

এইটো মূলতঃ এটা পুৰনি গাড়ীৰ সংগ্ৰহালয় যদিও ইয়াত গাড়ীৰ 

বাহিৰেও দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ সময়ৰ বা তাৰ আগৰ অন্যান্য ভালেমান সামগ্ৰীৰ অকৰ্ষনীয় সংগ্ৰহ আছে ৷
আমাক দেখিয়ে চিৰ পৰিচিত হাহিটোৰে পিকলুদা আগুৱাই আহিলে ৷ মই ভাবি আচৰিত হওঁ এই মানুহজনৰ কষ্ট কৰিব পৰা ক্ষমতা দেখি, আচৰিত হওঁ যুজাৰু মনোভাব দেখি ৷ অকলেই, হয় প্ৰায় অকলেই এটা অসম্ভৱক সম্ভৱ কৰি দেখুৱাইছে ৷

মইয়ে ক’লো,‘আগতে গোটেইখন পাক মাৰি লওঁ ৷ তাৰ  পাছত কথা পাতিম ৷’

বিশ্বযুদ্ধৰ সময়ৰ পেট্ৰল পাম্প

আমি টিলাটোত পাক মাৰিবলৈ আগবাঢ়িলো ৷ প্ৰথমেই চকুত পৰিল পেট্ৰল পাম্পটো ৷ পিকলুদাই এই দুটা ডিগবৈৰ পৰা কিনি আনিছিল ৷ বহুদিন ধৰি সেই দুটা বাহিৰত পৰি পৰি পচিবলৈ ধৰিছিল ৷ অবশেষত দুয়ো এতিয়া ঠিয় হৈ আছে আজিৰ পৰা ৭০ বছৰমান আগৰ সম্ভ্ৰমেৰে ৷ বহু পৰ সেই দুটাৰ সন্মুখত ৰৈ ঠিয় হৈ থাকিলো ৷ কেনে অৱস্থাত আছিল এই দুটা ৷ নিজৰ চকু দুটাকে বিশ্বাস কৰিব পৰা নাই মই ৷

তাৰ পাছত আমি আগবাঢ়িলো ৷ পিকলুদাই দেখোন কৈছিল এটা ট্ৰী হাউছৰ কথা আৰু চকুৰ আগত ওলাল তিনিটাকৈ ট্ৰী হাউছ ৷ তাতে  এটা ট্ৰী হাউছ আকৌ দুমহলীয়া ৷ 

দুমহলীয়া ট্ৰী হাউছ

প্ৰাপ্তিহঁতে বৰ ভাল পাব ৷ লগে লগেই পৰিকল্পনা কৰিলো এটা শনিবাৰে আহি নিশাটো কটাব লাগিব ৷ মই বগাই গৈ এটাৰ ওপৰ পালোগৈ ৷ অকনমান কাম বাকী আছে ৷ তথাপিও ক’ব পাৰি সুন্দৰ হৈছে ৷

তাৰ পাছত আমি আগবাঢ়িলো মটৰটাইকেল, চাইকেল, গ্ৰামফোন, পিয়ানো, কেমেৰা, বিশ্বযুদ্ধত মাৰ্কিন সৈন্যই ব্যবহাৰ কৰা হেলমেট, বিভিন্ন আপুৰুগীয়া আলোকচিত্ৰ, কিতাপ তথা বাতৰিকাকতৰ সংগ্ৰহখিনিৰ ফালে ৷

পিকলুদা আহি আমাক লগ দিলে ৷ এজোপা সোনাৰুৰ তলত তিনিও বহি কথা পাতিবলৈ ধৰিলো ৷
কাম কিমান আগবাঢ়িছে, কি কি অসুবিধা আহিছে, আমি কেনে দৰে সদায় কৰিব পাৰো আদি আলোচনা কৰিলো ৷ দৰমহাৰ টকাৰে সজা অনুস্থান ৷ টকাৰ বৰ টনাটনি ৷ তথাপিও কামবোৰ কৰিব লাগিব ৷

পিকলু ডেকা

 

চাহ অকমান দি গ’ল জিতুৱে ৷
আলীয়ে আহি মাত দিলে,‘দাদা আপোনাৰ গাড়ীৰ চাবিটো দিয়ক ৷ কিয় ইমান দূৰত থৈ আহিছে ৷ টাটা নেন’, মাৰুটি কাৰ আহি যায়, ৱেগনাৰ কিয় নাহিব ?’

পিকলুদা উঠি গ’ল পুজাৰীৰ ওচৰলৈ ৷ গনেশ পুজা এভাগ আছে ৷ আমি আচলতে গৈছিলো সেই পুজাৰ কাৰনেই ৷
ময়ো পুজাৰীৰ ওচৰলৈ যাওঁ বুলি ভাবোতেই চকুত পৰিল সোনাৰু, মদাৰ, চজিনাৰ ফুলে ফুলে মৌ চুহি উৰি ফুৰা এজাক ৰঙা, নীলা, হালধীয়া চৰাই ৷ মই এটা চৰাইৰো নাম নাজানো ৷ কিন্তু বান্ধবী এগৰাকী আগশাৰীৰ ৱাইল্ড লাইফ ফটোগ্ৰাফাৰ ৷ তেওঁ কেমেৰাত বন্দী কৰিলে মই নাম নজনা অনেক চৰাইৰ ফটো ৷

Blue Winged Leaf Bird

Crimson Sun Bird

Oriental White Eys

Red Vented Bulbul

 

অনেক চৰাই ৷ মই নাম জনা চৰাই মাথো দুটাহে ওলাল – সখীয়তি আৰু বগলী ৷ আমি চাই থাকোতেই এজাক বগলী ক’ৰ পৰা জানো উৰি আহি এজোপা লঠঙা গছত যেন পাৰি দিলে এখন শুকুলা চাদৰ ৷ কি মনোৰম দৃশ্য !
কথা পাতিলো অহা ২৩ বা ২৪ ফেব্ৰুৱাৰীৰ ৰাতিপুৱা ৪ মান বজাতে আহিম ৷ চৰাই চাম ৷ মই শুনি আছিলো বাৰ্ড ৱাটছিঙৰ কথা , কিন্তু সপোনটো ভবা নাছিলো এই অভিজ্ঞতা ইমান মনোমোহা হ’ব ! 

তাৰ পাছত মই ইফালে সিফালে চাই ঘুৰি ফুৰিছো ৷ দিনৰ ১ মান বজাত বাগানৰ পৰা পাত তুলি উলটি আহিছিল এজাক তিৰোতা ৷ মনত পৰি গ’ল ভেলেন্টাইচ ডে ! ফটো তুলিবলৈ আৰম্ভ কৰিলো ৷

অসম দেশৰ ছোৱালী

কিনো ভাবি আছিল তেখেতেহে জানিব

এখনৰ পাছত এখন মনোমোহা ফটো ৷ আটাইকে পুজালৈ নিমন্ত্ৰন জনালো ৷ অকমান আচহুৱা পালে, অলপ সংকোছ কৰিলে ৷ নিজৰ মাজতে কিবা-কিবি কথা পাতিলে ৷ তাৰ পাছত আটাই কেইগৰাকী সংগ্ৰহালয়লৈ সোমাই আহিল ৷

পুজা শেষ হ’ল ৷ প্ৰসাদ বিলালো ৷ তাৰ পাছত খিছিৰি আৰু লাব্ৰা ভাজিৰে ভোজ আৰম্ভ হ’ল ৷ আটায়ে তৃপ্তিৰে খালে ৷

তিনিমান বজাত আমি ঘৰলৈ বুলি উভটি আহিলো ৷
আহি থাকোতে ক’লো,‘ভেলেন্টাইচ ডে ভালেই গ’ল ৷’

টোকা :

১)
Treasured Wheels লৈ যাবলৈ  দুটা পথ আছে ৷
১ নং পথ – খানাপাৰা, যোৰাবাটহৈ সোনাপুৰৰ স্প্ৰীং ভেলী ৰিজৰ্ট, ডেকা চাং ৰিজৰ্ট আৰু ব্ৰহ্মপুত্ৰ জাংগল ৰিজৰ্টৰ অভিমুখে যাব লাগে ৷ ব্ৰহ্মপুত্ৰ জাংগল ৰিজৰ্ট পাৰ হৈ আগুৱাই যাব লাগে ৷ প্ৰায় ডেৰ কিল’মিটাৰমান পকী পথ আছে ৷ তাৰ পাছত পাহাৰীয়া ওখোৰা-মোখোৰা বাট ৷ যদি তেনে বাটত চলোৱাৰ অভ্যাস নাথাকে তেনেহ’লে গাড়ী পথৰ একাষত থৈ দুটা কেকুৰী খোজ কাঢ়িলেই Treasured Wheels পাব গৈ ৷ শুকান বতৰত যিকোনো সৰু গাড়ীলৈ যাব পৰা যায় ৷ মাথো অকনমান সাবধানে গাড়ী চলাব লাগিব ৷ বৰষুণৰ বতৰত 4 wheel drive নাথাকিলে শেষৰ পকী পথ শেষ হোৱা অঞ্চলতে গাড়ী ৰাখি খোজ কঢ়াই শ্ৰেয় ৷
২ নং পথ – নাৰেংগী সেনা চাউনীৰ মাজেদি যোৰাবাট আমচিং ওলাব পাৰি ৷ সেনা চাউনিত কেতিয়াবা প্ৰশ্ন কৰিব পাৰে গন্তব্যস্থান সম্পৰ্কে ৷ তেনে ক্ষেত্ৰত যোৰাবাট-আমচিং বা পথালিপানী বুলি ক’লেই যাবলৈ দিব ৷ দুচকীয়া বাহন আনিলে হেলমেট থকাটো অনিবাৰ্য্য ৷ দুচকীয়া বাহন দুজন যাত্ৰী থাকিলে দুজনেই হেলমেট পিন্ধি থাকিব লাগিব ৷ নহ’লে সেনা চাউনিত প্ৰবেশ কৰিবলৈ নিদিব ৷ সেনা চাউনীৰ পৰা ওলায়ে আমচিং যোৰাবাট  ট্ৰেকাৰ আস্থানৰ তিনিআলি পাব ৷ তাৰ পৰা সোঁফাল চাৰি কিল’মিটাৰ বাট আগুৱাই গ’লে  Treasured Wheels পাব গৈ ৷
২)
ইয়াত উল্লেখ কৰা চৰাইবোৰ নাম মই অনুমানতহে লিখিছো ৷ যদি কিবা ভুল হৈছে মোক জনালে নথৈ সুখী হ’ম ৷