আজি কিছুদিন আগৰ কথা ৷
মই জোনালী পথৰ পৰা গনেশগুৰি হৈ ভেটাপাৰালৈ আহি আছো ৷
মোৰ গাড়ীৰ সন্মুখত এখন স্কুটাৰ ৷
নম্বৰটো মনত নাই, কিন্তু আজিকালিযে AS01, AS02 জাতীয় নম্বৰবোৰ আছে তাৰ আগৰ নম্বৰ ৷
যিজনে চলাই আছে তেখেতক মই ভালকৈ দেখা নাই ৷ কিন্তু অনুমান কৰিছো লগ পালে খূড়া বুলি সম্বোধন নকৰিলেও দাদা বুলি কৰিলো হয় !
মই চকুত স্কুটাৰখন পৰিল নম্বৰ প্লেটখনত লিখি থোৱা দুটা শব্দ -- DEATH ANGEL ৷
অৰ্থাৎ মৃত্যুদূত হ’ব ছাগৈ মনতে ভাবিলো ৷
লগতে ভাবিলো,‘দাদাই বাৰু কিয় লিখিল লৈছে তেনেকৈ ? বোধহয় তেখেতে ডেকাকালতে লিখি লৈছিল ৷ এতিয়াও আছে আৰু সেই শব্দ দুটা ৷ এনেকুৱাও হ’ব পাৰে সেইখন দাদাৰ স্কুটাৰ নহয়ে ৷ আন কোনোবা ডেকা ল’ৰাৰ হয় ৷ আজি দাদাৰ দৰকাৰ হ’ল বাবে লৈ আহিছে !’
এনেদৰে ভাবি ভাবি চিৰিয়াখানৰ পৰা আহি সুন্দৰপুৰ পালো গৈ ৷ ৰাধাগোবিন্দ বৰুৱা পথটো যথেষ্ট ভিৰ আছিল আৰু ইমান পৰে দাদাৰ স্কুটাৰখন মোৰ আগে আগে আহি আছিল ৷
তাৰ পাছত বাট মুকলি হ’ল ৷
তেতিয়াহে গম পালো দাদা কোননো ??
তেওঁ হয় বিশ্ব বিজয়ী মটৰছাইকেল চালক ভেলেন্টিনো ৰ’ছি নাইবা মাইকেল ডুহানেই হ’ব লাগিব ৷
যি গতিত, যি ভংগীমাত দাদাই সেই স্কুটাৰখন চলাবলৈ ধৰিলে মই অকনমান সময় তবধ মানি চাই ৰ’লো ৷
পলকতে DEATH ANGEL চকুৰ আঁৰ হ’ল ৷
মই যানযট আদি পাৰ কৰি ২ কিলমিটাৰমান বাট প্ৰায় ২০ মিনিট সময়ত অতিক্ৰম কৰি ৰাজধানী মছজিদ পালো গৈ ৷
ৰাজেন্দ্ৰ প্ৰসাদ পথৰ মাজত যথেষ্ট ভিৰ জমা হৈছে ৷
মই মোৰ গাড়ীখন ৰখাই চাবলৈ যত্ন কৰিলো কি হৈছেনো ৷
DEATH ANGEL একাষে পৰি আছে আৰু দুজনমানে দাদাক কোলাত তুলিবলৈ যত্ন কৰিছে ..............
মই জোনালী পথৰ পৰা গনেশগুৰি হৈ ভেটাপাৰালৈ আহি আছো ৷
মোৰ গাড়ীৰ সন্মুখত এখন স্কুটাৰ ৷
নম্বৰটো মনত নাই, কিন্তু আজিকালিযে AS01, AS02 জাতীয় নম্বৰবোৰ আছে তাৰ আগৰ নম্বৰ ৷
যিজনে চলাই আছে তেখেতক মই ভালকৈ দেখা নাই ৷ কিন্তু অনুমান কৰিছো লগ পালে খূড়া বুলি সম্বোধন নকৰিলেও দাদা বুলি কৰিলো হয় !
মই চকুত স্কুটাৰখন পৰিল নম্বৰ প্লেটখনত লিখি থোৱা দুটা শব্দ -- DEATH ANGEL ৷
অৰ্থাৎ মৃত্যুদূত হ’ব ছাগৈ মনতে ভাবিলো ৷
লগতে ভাবিলো,‘দাদাই বাৰু কিয় লিখিল লৈছে তেনেকৈ ? বোধহয় তেখেতে ডেকাকালতে লিখি লৈছিল ৷ এতিয়াও আছে আৰু সেই শব্দ দুটা ৷ এনেকুৱাও হ’ব পাৰে সেইখন দাদাৰ স্কুটাৰ নহয়ে ৷ আন কোনোবা ডেকা ল’ৰাৰ হয় ৷ আজি দাদাৰ দৰকাৰ হ’ল বাবে লৈ আহিছে !’
এনেদৰে ভাবি ভাবি চিৰিয়াখানৰ পৰা আহি সুন্দৰপুৰ পালো গৈ ৷ ৰাধাগোবিন্দ বৰুৱা পথটো যথেষ্ট ভিৰ আছিল আৰু ইমান পৰে দাদাৰ স্কুটাৰখন মোৰ আগে আগে আহি আছিল ৷
তাৰ পাছত বাট মুকলি হ’ল ৷
তেতিয়াহে গম পালো দাদা কোননো ??
তেওঁ হয় বিশ্ব বিজয়ী মটৰছাইকেল চালক ভেলেন্টিনো ৰ’ছি নাইবা মাইকেল ডুহানেই হ’ব লাগিব ৷
যি গতিত, যি ভংগীমাত দাদাই সেই স্কুটাৰখন চলাবলৈ ধৰিলে মই অকনমান সময় তবধ মানি চাই ৰ’লো ৷
পলকতে DEATH ANGEL চকুৰ আঁৰ হ’ল ৷
মই যানযট আদি পাৰ কৰি ২ কিলমিটাৰমান বাট প্ৰায় ২০ মিনিট সময়ত অতিক্ৰম কৰি ৰাজধানী মছজিদ পালো গৈ ৷
ৰাজেন্দ্ৰ প্ৰসাদ পথৰ মাজত যথেষ্ট ভিৰ জমা হৈছে ৷
মই মোৰ গাড়ীখন ৰখাই চাবলৈ যত্ন কৰিলো কি হৈছেনো ৷
DEATH ANGEL একাষে পৰি আছে আৰু দুজনমানে দাদাক কোলাত তুলিবলৈ যত্ন কৰিছে ..............
No comments:
Post a Comment