নেকেৰাবিল নামৰ ঠাইখনৰ ওচৰত থকা ‘গৰু ডাক্টৰ’জনলৈ মুকলি চিঠি,
পোন প্ৰথমেই মোৰ নমস্কাৰ গ্ৰহন কৰিব ৷ ‘গৰু ডাক্টৰ’ বুলি
সম্বোধন কৰাৰ বাবে বেয়া নাপাবা ৷ মই যোৱা দুদিনত গম পাইছো নেকেৰাবিলৰ ওচৰত আপুনি এসপ্তাহ
আগতেই চিকিৎসা কৰি অহা গৰুজনীৰ মালিক তথা তেওঁৰ প্ৰতিবেশী অশ্ৰফুলে আপোনাক ‘গৰু ডাক্টৰ’
বুলিয়ে সম্বোধন কৰে ৷ সেই গতিকে ময়ো আপোনাক ‘গৰু ডাক্টৰ’ বুলিয়ে সম্বোধন কৰিছে ৷
এতিয়া চিঠিখনৰ মূল উদ্দেশ্যলৈ আহো ৷
মহোদয়, বৰ বিপদত পৰিছে ৷ যোৱা দুদিনত কেইবাৰ ফোন আহিল ঠিক
নাই ৷ আপুনি যে এসপ্তাহ আগতে নেকেৰাবিলত গৰু এজনী চিকিৎসা কৰি আহিছিলে, সেই গৰুজনীৰ
স্বাস্থ্যৰ পুনৰ অবনতি ঘটিছে ৷ মই সেই গৰুজনীৰ মালিকো নহয় বা গৰুজনীৰ মালিককো চিনি
নাপাওঁ ৷ পাছে গৰুৰ মালিকে মোৰ ফোন নম্বৰটো আপোনাৰ ফোন নম্বৰ বুলি মোবাইলত ভৰাই থ’লে
৷ এতিয়া যোৱা দুদিন ধৰি কাকুটি মিনতি কৰি আছে ৷ প্ৰথম দুবাৰমান মই ভালদৰেই বুজালো যে
মোৰ নাম প্ৰতিভূ দত্ত আৰু মই গৰুৰ চিকিৎসাৰ বিষয়ে ভাল দৰে নাজানো ৷ গৰুজনীৰ মালিকে
কথাটো ভাল দৰে নুবুজিলে ছাগৈ ৷ ফোনও উপৰিও ফোন আহিবলৈ ধৰিলে ৷ মই যোৱাকালি উপায় নাপায়
নিজকে বাৰাক ওবামা বুলি চিনাকি দিলো আৰু তেখেতৰ দৰে মাত উলিয়াই ইংৰাজীত ফৰফৰাই কিবাকিবি
কৈ দিলো ৷ কি কৈছিলো এতিয়া মোৰ মনত নাই ৷ ক’ৰ পৰানো মনত থাকিবি, মই একোকে বুজা নাছিলো
৷ গৰুজনীৰ মালিকেও একো বুজা নাছিল ৷ তেওঁ কাৰাবাক কোৱা শুনিছিলো, ‘‘হে ডাক্টার বাবু,
কি কয় ?????? বুজলাম না গ’ !!!!’’ মই মনতে ভাবিলো, ‘‘সাৰিলো বাপ্পেকে !’’
পাছে গৰুজনীৰ বেমাৰ সঁচাকৈয়ে বেছি হৈছে ছাগে ৷ আজি ৰাতিপুৱা
৬ বাজি ১১ মিনিটত আকৌ ফোন আহিল ৷ এইবাৰ ফোন কৰিছে গৰুজনীৰ মালিকৰ আশ্ৰাফুলে ৷ মোৰ বোধেৰে যোৱাকালি
বাৰাত ওবামাৰ সৈতে হোৱা কথোপকথনৰ ফলাফল ! মই আশ্ৰাফুলক বাৰে বাৰে বুজাইছো মই গৰু ডাক্টৰো
নহয় আৰু নেকেৰাবিল নামৰ ঠাইখনো মই দেখা চিনি নাপাওঁ ৷ তেতিয়া আশ্ৰাফুলে মোক যিখিনি
কথা ক’লে তাৰ পৰা বুজি পালো নেকেৰাবিলত আপুনি চিকিৎসা কৰি অহা কেইবাজনী গৰু ইতিমধ্যে
মৰিলে ৷ নেকেৰাবিলৰ ৰাইজে হেনো মনতে ভাবিছে আপুনি সেই গৰুকেইজনী মৰিল কাৰনে ভয়তে এতিয়া
ফোন কৰিলে গৰু ডাক্টৰ নহয় বুলি কয় ৷
মহাশয়, এতিয়া উপায় নাপাই মই কৈছো যে মই চিকিৎসা কৰি দিব পাৰিম,
পাছে মোক ৪/৫ বছৰ সময় লাগিব ৷ কাৰন মই আগতে পঢ়ি-শুনি ডিগ্ৰীটো লৈ ল’ব লাগিব ৷ কিন্তু
আশ্ৰাফুল আৰু গৰুমালিক নাচোৰ-বান্দা ৷ মই আজিয়ে গৈ চিকিৎসা কৰি আহিব লাগে হেনো !! কি
দৰব দিম বাৰু ক’ব পাৰিব নেকি ?
আৰু এটা কথা ৷ এই নেকেৰাবিললৈ যায় কেনেকৈ বাৰু ? মই ঠিকনাটো
নাজানো ৷ আশ্ৰাফুলক কথাটো কওঁতে ক’লে, ‘‘আপুনি হস্পিতলেতে থাকিব, মই গৈ লৈ আহিম গৈ
৷’’
মহোদয়, অনুৰোধ কৰিছো পাৰিলে আপুনিয়ে যাওঁক ৷ যোৱাকালি ৰাতি
ডেৰ বজালৈকে ফেছবুক কৰিছো ৷ এতিয়া চাওঁক ৰাতিপুৱা ৬ বাজি ১১ মিনিটত আকৌ ফোন আহিল ৷
বৰ বিপদত পৰিছো ৷ আপোনক যদি গৰুজনীৰ মালিকৰ ফোন নম্বৰটো ময়ে দিছো লওঁক- ৮৮৭৬৮১১৭১২ ৷
শ্ৰদ্ধাৰে,
শ্ৰদ্ধাৰে,
প্ৰতিভূ দত্ত, গুৱাহাটী
২২ মে, ২০১৩
পুৱা ৬ বাজি ৫৪ মিনিট
No comments:
Post a Comment