এটা ভৌতিক গল্প : গাড়ী

বৰষুণে ধুৱাই নিয়া এটা ৰাতি ৷ 

এটা বোকা পানীৰে ভৰা ৰাস্তাৰে মই অকলসৰে খোজ কাঢ়ি গৈ আছো ৷ হঠাতে দেখিলো বৰ লাহেকৈ আহি গাড়ী এখন মোৰ ওচৰত ৰৈ গ’ল ৷ একো চিন্তা নকৰি ময়ো গাড়ীখনৰ সন্মুখৰ ছিটটোত বহি দিলো ৷
গাড়ীখন আকৌ নিশব্দে চলিবলৈ ধৰিলে ৷ মুখত পৰা বৰষুণৰ পানীখিনি মছিলৈ মই ড্ৰাইভাৰৰ ছিটৰ ফালে চালো ৷ 

হে মোৰ প্ৰভু !!!!!!!!!!!!!!!!!!
কোনো ড্ৰাইভাৰ নাই দেখোন চলি থকা গাড়ীখনৰ ৷
বৰ ভয় লাগিবলৈ ধৰিলে ৷
কি কৰিম কি নকৰিম ভাবি থাকোতেই বাহিৰৰ পৰা হাত এখন আহি গাড়ীৰ ষ্টেয়েৰীং চম্ভালিবলৈ ধৰিলে ৷
মোৰ সৰুপানী ওলাওঁ, ওলাওঁ অৱস্থা ৷ মই চকু বন্ধ কৰি প্ৰাৰ্থনা কৰিবলৈ ধৰিলো ৷
চকু মেলি দেখো গাড়ীখন আহি এটা কেকুৰী পালেহি ৷
কি হ’ব কি নহ’ব ভাবি থাকোতেই আকৌ বাহিৰৰ পৰা হাত এখন আহি গাড়ীৰ ষ্টেয়েৰীং চম্ভালি ধৰিলে ৷
মই আৰু ৰৈ থাকিব নোৱাৰিলো ৷ মোৰ শৰীৰৰ সকলো শক্তি, সাহস গোটাই মই গাড়ীখনৰ দুৱাৰখন খুলিলো আৰু বাহিৰলৈ জাপ মাৰি দিলো ৷
মই বোকাত পৰিলো, তাৰ পৰা কোনোমতে উঠিলো আৰু ওচৰতে থকা বাৰ এখনলৈ দৌৰ মাৰিলো ৷

তাত এটা লাৰ্জ পেগ হুইস্কী অৰ্ডাৰ কৰি মই ওখ টুল এখনত  বহি কোনোমতে নিজৰ উশাহ ঘুৰাই আনিবলৈ যত্ন কৰিলো ৷ 

মই মোৰ হুইস্কীত সোহা মাৰিছোহে, এনেতে বোকাৰে লুটুৰি—পুটুৰি, বৰষুণত জুৰুলি—জুপুৰিহৈ দুজন লোক বাৰখনৰ  ভিতৰলৈ সোমাই আহিল ৷
মোক দেখি তাৰে এজনে ক’লে —দাদা এই মুৰ্খটোৱেই আমি ঠেলি থাকোতে গাড়ীখনত জাপ  উঠিছিল ৷