সছাকৈয়ে পাহৰিব নোৱাৰা এটা বেয়া দিন

সছাকৈয়ে পাহৰিব নোৱাৰা এটা বেয়া দিন                               
----------------------------------------------------

বাৰ এখনত এজন মানুহ বহি আছে কাৰো লগত মাত—বোল নকৰাকৈ, সন্মুখত আছে তেওঁৰ সুৰাৰ পিয়লা ৷ তেওঁ তেনে দৰেই প্ৰায় আধা ঘন্টা বহি থাকিল ৷

বাৰখনলৈ আহিল দেখাত এজন পালোৱানৰ দৰে লোক ৷ তেওঁ আহি সেই আমন—জিমনকৈ বহি থকা লোকজনৰ ওচৰতে বহিলে গৈ ৷ কোনো ধৰনৰ কথাৰ অবতাৰণা নকৰাকৈ পালোৱানজনে আমন—জিমনকৈ থকা মানুহজনৰ পিয়লাৰ সুৰাখিনি পান কৰিলে ৷

ঘটনাত আচম্বিত হোৱা আমন—জিমনকৈ থকা মানুহজনে এইবাৰ পালোৱানজনক আচৰিত কৰি ফেকুৰি ফেকুৰি কান্দিবলৈ ধৰিলে ৷

মোৰ দুখ কি বুজিবা ?

পালোৱানজনে আমন—জিমনকৈ থকা মানুহজনক সাবট মাৰি ধৰি ক’লে,‘হেৰি নাকাল্দিবচোন ৷ মই ধেমালিহে কৰিছিলো ৷ আপুনি কি খাই খাওঁক, বিলৰ পইছা মই দিম ৷ প্লিজ কন্দা কটা নকৰিব, বেয়া দেখি ৷’

আমন—জিমনকৈ থকা মানুহজন,‘আচলতে আজিৰ দিনতো মোৰ জীবনৰ সবাতোকৈ বেয়া দিন ৷ মই আজি ৰাতিপূৱা সাৰ নাপালো ৷ অফিছ পাওঁতে দেৰি হ’ল ৷ মোৰ ওপৰৱালাজনে সেই কথাতোৰ কাৰনেই মোক কামৰ পৰা বিদায় দিলে ৷ মই অফিছৰ পৰা ওলাই আহি দেখিলো মোৰ মৰমৰ গাড়ীখন পাৰ্কিং প্লেছত নাই ৷ খা—খবৰ কৰি গম পালো সেইখন চুৰি হ’ল ৷ মই টেক্সি এখনত উঠি ঘৰ পালোহি ৷ টেক্সিখনে মোক নমাই গুছি যোৱাৰ পাছত গম পালো মোৰ অফিছলৈ নিয়া বেগতো সেইখনতে গুছি গ’ল ৷ তাতে মোৰ পইছাৰ বেগটোও আছিল ৷ মই হাজাৰ চেষ্টা কৰিও টেক্সিখনৰ নম্বৰটো মনত পেলাব নোৱাৰিলো ৷ ঘৰ গৈ পোৱাৰ পাছত শ্ৰীমতীয়ে ক’লে তেওঁ হোনো মোৰ লগত আৰু সংসাৰ নকৰে ৷
ইমান খিনি হোৱাৰ পাছত মই এই বাৰখনলৈ আহি চিন্তা কৰি আছিলো মোৰ আৰু জীয়াই থাকিবৰ অকনো মন নাই ৷ মই এই জীৱন মায়ামোহ এৰিবলৈ থিৰাং কৰোতেই আপুনি আহিল আৰু মোৰ বিহ মিহলি কৰি থোৱা সুৰাকণো পান কৰি দিলে ৷ এতিয়া কওঁক মোৰ কাৰনে আজিৰ দিনতো বেয়া আছিল নে নাই? আপুনি নিজেই এবাৰ কথাতো চিন্তা কৰি চাওঁক ৷

——————————————————————————————————————————
সতীশ জনচনৰ পোষ্ট এটাৰ অনুবাদ
ৰচনা কাল — ২৫ আগষ্ট/২০১২