জনতাৰ টিক-টিক
কলিকতাৰ পৰা উভতি আহি আছো, ৰেলেৰে ৷ মনত এটা বুজাব
নোৱাৰা ধৰণৰ আনন্দ ৷ মোৰ চাকৰি জীবনৰ প্ৰথম কলিকতা যাত্ৰা ৷ কামখিনি ভাল কৈ কৰি আহিব পাৰিলো ৷ ভালতো লাগিবই, কাৰণ গুৱাহাটি পায়ে প্ৰমোচন হব!
মনতো কিন্তু আন এটা কথাৰ কাৰনেও ভাল লাগি আছে ৷ মই উভতনি যাত্ৰা টিকেট নোহোৱাকৈ আৰম্ভ কৰিছো (আচলতে টিকেট আছিল, ৰিজাৰভেছনহে নাছিল)৷
এটা চেপা উত্তেজনা, অলপ উৎকন্ঠা ৷ পাছে এনে ধৰণৰ পৰিস্থিতি মই বৰ উপভোগো কৰো ৷
টি.টি বাবু আহিল ৷ অলপপৰ দৰদাম চলিল ৷ শেষত মোক ৩৯ নম্বৰ বাৰ্থতো দিলে ৷ মই, বিশ্ববিজয়ী হাহিঁ এটা মাৰি, বাকি বাৰ্থবিহীনবোৰৰ ফালে কেৰা চাৱনি এটা দি ৩৯ নম্বৰত দীঘল দি পৰিলো ৷ হাত ভৰি যিমান পাৰো মেলি দিলো, যাতে কোনো বহিব নোৱাৰে ৷
ৰেল চলিল ৷ মই মনে মনে শুনি গৈ আছো সহযাত্ৰীৰ অসহনীয় অনৰ্গল কথোপকথন ৷
কিযে অৰ্থহীন কথা পাতি যাব পাৰে!!!
কি দৰকাৰ বাৰু অচিনাকী কাৰোবাৰ লগত ব্যক্তিগত জীৱনৰ কথা আলোচনা কৰাৰ?????
ৰাতি হ’ল, লাইট-চাইট নুমুৱাই শুব লাগে ৷
কিন্তু চাকৰিৰ কথা, পৰিবাৰৰ বেমাৰ, লৰাৰ উৎপাত আদি আলোচনা চলি থাকিল ৷
এসময়ত মোৰ চিলমিল কৈ টোপনি আহিল ৷
হঠাতে, কম্পাৰ্টমেন্টটোত হুলস্থুল এটা আৰম্ভ হ’ল : চোৰ, চোৰ, চোৰ ৷
মই খক-মককৈ সাৰ পালো ৷ কোনোবা এটাই দৌৰ মাৰি যাওঁতে মোৰ হাতত খুন্ডা মাৰি থৈয়ো গ’ল ৷ মনতে ভাবিলো : কাম নাই আৰু ? হেৰৌ, চোৰে কোনোবা অসাৱধান পাইছে, চোৰ কৰিছে ৷ ইয়াতে চিঞৰ-বাখৰ কৰিবলৈ কিতো আছে ? যাৰ বস্তু চুৰ কৰিলে সি খেদিব নহয় চোৰ !
মনতো কিন্তু আন এটা কথাৰ কাৰনেও ভাল লাগি আছে ৷ মই উভতনি যাত্ৰা টিকেট নোহোৱাকৈ আৰম্ভ কৰিছো (আচলতে টিকেট আছিল, ৰিজাৰভেছনহে নাছিল)৷
এটা চেপা উত্তেজনা, অলপ উৎকন্ঠা ৷ পাছে এনে ধৰণৰ পৰিস্থিতি মই বৰ উপভোগো কৰো ৷
টি.টি বাবু আহিল ৷ অলপপৰ দৰদাম চলিল ৷ শেষত মোক ৩৯ নম্বৰ বাৰ্থতো দিলে ৷ মই, বিশ্ববিজয়ী হাহিঁ এটা মাৰি, বাকি বাৰ্থবিহীনবোৰৰ ফালে কেৰা চাৱনি এটা দি ৩৯ নম্বৰত দীঘল দি পৰিলো ৷ হাত ভৰি যিমান পাৰো মেলি দিলো, যাতে কোনো বহিব নোৱাৰে ৷
ৰেল চলিল ৷ মই মনে মনে শুনি গৈ আছো সহযাত্ৰীৰ অসহনীয় অনৰ্গল কথোপকথন ৷
কিযে অৰ্থহীন কথা পাতি যাব পাৰে!!!
কি দৰকাৰ বাৰু অচিনাকী কাৰোবাৰ লগত ব্যক্তিগত জীৱনৰ কথা আলোচনা কৰাৰ?????
ৰাতি হ’ল, লাইট-চাইট নুমুৱাই শুব লাগে ৷
কিন্তু চাকৰিৰ কথা, পৰিবাৰৰ বেমাৰ, লৰাৰ উৎপাত আদি আলোচনা চলি থাকিল ৷
এসময়ত মোৰ চিলমিল কৈ টোপনি আহিল ৷
হঠাতে, কম্পাৰ্টমেন্টটোত হুলস্থুল এটা আৰম্ভ হ’ল : চোৰ, চোৰ, চোৰ ৷
মই খক-মককৈ সাৰ পালো ৷ কোনোবা এটাই দৌৰ মাৰি যাওঁতে মোৰ হাতত খুন্ডা মাৰি থৈয়ো গ’ল ৷ মনতে ভাবিলো : কাম নাই আৰু ? হেৰৌ, চোৰে কোনোবা অসাৱধান পাইছে, চোৰ কৰিছে ৷ ইয়াতে চিঞৰ-বাখৰ কৰিবলৈ কিতো আছে ? যাৰ বস্তু চুৰ কৰিলে সি খেদিব নহয় চোৰ !
চকু মেলি দেখো, দুজনমান মোৰ ওচৰত থিয় হৈ আছে আৰু দুজনমানে অলপ দূৰৈৰ পৰা মোৰ ফালে বৰ আশাৰে চাই
আছে ৷
মোৰ একো প্ৰতিক্ৰিয়া নেদেখি এজনে ক’লে : ‘ঐ দিগে গেছে’ ৷
মই পুৰামাত্ৰাই বিৰক্ত হ’ল ৷
মনতে ভোৰভোৰালো : যি ‘দিগে গেছে, গেছে’ , মই আকৌ কি কৰিম?
মোৰ একো প্ৰতিক্ৰিয়া নেদেখি এজনে ক’লে : ‘ঐ দিগে গেছে’ ৷
মই পুৰামাত্ৰাই বিৰক্ত হ’ল ৷
মনতে ভোৰভোৰালো : যি ‘দিগে গেছে, গেছে’ , মই আকৌ কি কৰিম?
মোৰ সহাৰি দেখি চোৰ খেদা দলতো আতৰি গ’ল৷
পাছৰ দিনা পুৱা সোনকালেই
সাৰ পালো ৷ মাটিৰ পিয়লাত চাহ একাপ খাই ল’লো ৷
মন কৰিলো বাওঁহাতত ঘড়ীতো নাই ৷ ক’ত থলো বাৰু ???
পেন্টৰ পকেটত থ’লো নেকি ?? নাই তাত নাই !
বেগত আছে ছাগৈ !! বিচাৰি চালো, তাতো নাই !
ক’ত গ’ল বাৰু?
মন কৰিলো বাওঁহাতত ঘড়ীতো নাই ৷ ক’ত থলো বাৰু ???
পেন্টৰ পকেটত থ’লো নেকি ?? নাই তাত নাই !
বেগত আছে ছাগৈ !! বিচাৰি চালো, তাতো নাই !
ক’ত গ’ল বাৰু?
সহযাত্ৰী এজনে মাত
লগালে : দাদা কি খুজেছেন?
মই আকৌ কেৰা কৈ চালো : হ’ল আৰু আৰম্ভ!! মোৰ ঘড়ীতো বিচাৰি পোৱা নাই ৷ কি দৰকাৰ বাৰু তেওঁৰ টেপেকৈ মাত মাতিবলৈ?
সহযাত্ৰী আকৌ মাত লগালে : ঘড়ীতা খুজেছেন?
মই আচৰিত হৈ ঘুৰি চালো ৷
মই আকৌ কেৰা কৈ চালো : হ’ল আৰু আৰম্ভ!! মোৰ ঘড়ীতো বিচাৰি পোৱা নাই ৷ কি দৰকাৰ বাৰু তেওঁৰ টেপেকৈ মাত মাতিবলৈ?
সহযাত্ৰী আকৌ মাত লগালে : ঘড়ীতা খুজেছেন?
মই আচৰিত হৈ ঘুৰি চালো ৷
তেওঁ আৰম্ভ কৰিলে এটা ডাঙৰ লেকচাৰ ৷
মই সংক্ষেপতে কৈছো : আপোনাৰ ঘড়ী বৰ্ধমানতে চোৰে নিলে ৷ ইমান চিঞৰিলো ৷ একো পাত্তাই নিদিলে আপুনি ৷ এতিয়া ইয়াত বিচাৰিলে কি হ’ব ??
মই সংক্ষেপতে কৈছো : আপোনাৰ ঘড়ী বৰ্ধমানতে চোৰে নিলে ৷ ইমান চিঞৰিলো ৷ একো পাত্তাই নিদিলে আপুনি ৷ এতিয়া ইয়াত বিচাৰিলে কি হ’ব ??
দেউতাই মোক ঘড়ীতো ষষ্ঠমান শ্ৰেণীত থাকোতেই দিছিল - HMT JANATA ঘড়ী ৷
আছেনে বাৰু সেই ঘড়ীতো বৰ্ধমানত টিক টিক কৰি?
আছেনে বাৰু সেই ঘড়ীতো বৰ্ধমানত টিক টিক কৰি?
No comments:
Post a Comment